Ostatnie trzy dni

Ostatnie trzy dni były zdecydowanie jednymi z najcięższych dni jakie zwykłam miewać. W środę skoro świt M. poleciał w delegację. Na te trzy dni właśnie. I wszystko byłoby ok, gdyby nie to, że od wtorku Antek był jakby bardziej marudny, markotny, miał lekki stan podgorączkowy. Zęby - pomyślałam i wierzcie mi, miałam nadzieję, że to nic bardziej poważnego. W środę w ciągu dnia temperatura wzrosła do 39.5 st. C i wówczas się w zasadzie wszystko zaczęło. Trzy dni wysokiej, niemal 40 stopniowej gorączki, zbijanie temperatury paracetamolem, brak apetytu, rozpaczliwy płacz, biegunka. To u Antka. A u mnie: stres, nieprzespane noce związane z czuwaniem przy rozpalonym Dziecku i monitorowanie gorączki, bezsilność, a do tego na prawdę nie fajna sytuacja w pracy.

Gorączka ustępuje. Prawdopodobnie to tzw. "trzydniówka". Czekamy na wysypkę, żeby się utwierdzić. M. wraca lada moment, a ja już nie mogę doczekać się Jego powrotu. Nigdy tak bardzo nie dłużyła mi się Jego delegacja. Nigdy.