Tydzień na Teneryfie

Ostatni tydzień spędziliśmy na Teneryfie. Och, jak smutno było wracać. Był to z pewnością tydzień pełen wrażeń. Dla mnie i dla M., ale przede wszystkim dla Antosia.
Antoś wielogodzinny lot samolotem zniósł nienajgorzej, aczkolwiek nie da się ukryć, że tak długi lot ze skaczącym dzieckiem na kolanach to nie lada wyzwanie. Program rozrywkowy, który skrzętnie przygotowywałam przez ponad tydzień wystarczył może na godzinkę. Kolejne 60 minut Antoś przespał, a pozostałe 4 godziny skakał po nas, wykręcał się, szarpał za włosy, etc. Na szczęście nie płakał i nie krzyczał...to nas uratowało :)
Podczas naszych wakacji wiele się działo. Pogoda nie była plażowa, dlatego na plaży spędziliśmy w sumie niewiele czasu. Antoś po raz pierwszy bawił się w piasku, co Mu się niezmiernie podobało, mimo lodowatej wody wchodził w ubraniu do basenu i protestował jak chcieliśmy Go stamtąd wyciągnąć- chociażby po to, by go rozebrać; raczkował i penetrował gdzie się tylko dało...a jak udało nam się Go wpakować do wózka, to niemal od razu zasypiał. Miał ogromny apetyt na wszystko i w każdej ilości. Spróbował wielu nowych smaków, nauczył się sam wkładać łyżeczkę do buzi. Trochę pozwiedzał. Dużo spacerował. Całe dnie spędzał na świeżym powietrzu. Wydawać by się mogło, że nic więcej nie było Mu potrzebne do szczęścia, a jednak jak wczoraj w nocy weszliśmy do domu, uśmiechnął się szeroko. W myśl przysłowia "wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej".