Jeszcze w piątek pisałam o jednym ząbku stukającym pod łyżeczką - dziś wiadomo, że zęby są dwa. Zaczynają być widoczne dwie cieniutkie kreseczki na dolnym dziąśle. Bez płaczu, bez gorączki, bez przeziębienia, z przesypianymi nocami. Też nie mogę w to uwierzyć. Kochany dzielny Antoś.
Zaczął też raczkować. Na razie bardzo "niezdarnie" i w pełnym skupieniu. Ale nie zdziwę się jak jutro będzie zasuwał po całym mieszkaniu. Jeżeli zauważy coś interesującego na łóżku czy szafce nocnej- próbuje się wspinać. Dumny i wesoły jak Mu się uda, niestety często traci równowagę i ląduje na twardej podłodze. Mimo to nie poddaje się. A ja już wiem, że nie powinnam Go spuszczać z oka nawet na chwilę.
Super! Dzielny Antoś! No i z tymi zębami Wam się udało! My dziś znów czop... Idą dwójki górne...obie naraz!
OdpowiedzUsuńPozdrawiamy z Wilanowa :)
Szczęściarze:-) U nas w sumie poza górnymi jedynkami zęby przeszliśmy bezobjawowo:) Ale te górne jedynki mocno dały się nam we znaki, na samo wspomnienie ciarki mnie przechodzą:) Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńEeeee wiedziałam, że tak będzie jak tylko mu w oczy spojrzałam. Toż to siła spokoju...a jaki dzielny!!! A może był małpką w poprzednim wcieleniu? Wiesz, te banany...
OdpowiedzUsuńSłodko :) Gratuluję ząbków, oby przechodził przez kolejne równie bezboleśnie :) Oj to jak zacznie się przemieszczać to będziesz musiała mieć oczy dookoła głowy.
OdpowiedzUsuńgratuluję dzielnemu Antosiowi, ja ząbek znalazłam w sobotę, drugiego na razie brak, u nas niestety i gorączka i przeziębienie i nieprzespane noce dały się dzidziusiowi mocno we znaki. A wiesz, że jak mama znajdzie ząb to należy jej się nagroda ;)
OdpowiedzUsuń